Turup bardı kördi kadaşı gûrin, kuçup yığladı yaşı saçtı barın
Kalkıp gitti ve kardeşinin mezarını gördü, onu kucaklayıp, ağladı ve göz yaşlarını döktü.
Ayur ay kadaşım maña bak turup, üdiklerim uçsun yüzüñni körüp
Ey kardeşim, kalkıp bana bir bak, yüzünü göreyim de hasretim dinsin — dedi —
Küsep keldim erdi seni körgeli, nelük kizlediñ yüz maña kelgeli
Buraya seni görmek arzusu ile gelmiştim, benden neden yüzünü gizledin.
Ay köñlüm talusı sevüg cânka cân, seniñsiz negü teg tirilsü revân
Ey gönlümün tacı, sevgili cana can, sensiz bu fâni can nasıl yaşasın.
Tüşümdemü kördüm seni men yatıp, körürde yitürdüm yıradıñ batıp
Seninle geçen hayatımız bir rüyamı idi : görürken kaybettim, sen gözlerimden silinip, benden uzaklaştın. [Metin eksik]
