Teñri Azze Ve Celle Ögdisin Ayur
Tanrı Azze Ve Cellenin Övgüsünü Söyler
Bayat atı birle sözüg başladım, törütgen egidgen keçürgen idim
Bayat (Tanrı) adı ile söze başladım, türeten yetiştiren göçüren olan.
Üküş ögdi birle tümen miñ senâ, uğan bir bayatka añar yok fenâ
Çok övgü ile tümen bin (binlerce) senâ, yüce bir bayata ona yok fena.
Yağız yer yaşıl kök kün ay birle tün, törütti halâyık öd üdlek bu kün
Yağız yer yeşil gök gün ay ile dün (gece), türetti yaratığı zamanı çağı bu gün.
Tiledi törütti bu bolmış kamuğ, bir ök bol tedi boldı kolmış kamuğ
Diledi türetti bu [var]olmuş herşeyi, bir kez "ol" dedi oldu istediği herşeyi.
Kamuğ barça muñluğ törütülmişi, muñı yok idi bir añar yok eşi
Tüm varca (varolan) buñlu türetilmişi, buñu yok idi bir onun yok eşi.
Ay erklig uğan meñü muñsuz bayat, yaramaz seniñdin adınka bu at
Ey erkli, yüce, bengü ve buñsuz bayat, yaraşmaz senden başkasına bu ad.
Uluğluk saña ol bedüklük saña, seniñdin adın yok saña tuş teñe
Ululuk sana o büyüklük sana, senden başka yok sana eş [ve] denk.
Aya ber birikmez saña bir adın, kamuğ aşnuda sen sen öñdün kedin
Ey bir [olan] benzemez sana bir başkası, herşey başında sen, sen önden [herşey] geriden.
Sakışka katılmaz seniñ birlikiñ, tüzü neñke yetti bu erkliglikiñ
Sorguya katılmaz senin birliğin, her neye (şeye) yetti bu erkliğin.
Seziksiz bir ök sen ay meñü eçü, katılmaz karılmaz sakışka seçü
Seziksiz bir tek sen ey bengü eçü, katılmaz karılmaz sorguya seçi[lip].
Ay iç taş biligli ay hakku’l-yakin, közümde yırak sen köñülke yakın
Ey içi dışı bilgili, ey hakku-l-yakin, gözümde ırak sen gönüle yakın.
Barıñ belgülüg sen kün ay teg yaruk, neteglikke yetgü köñül ögde yok
Var[lığ]ın belli sen gün ay dek yarık (parlak), niteliğine yete[cek] gönül akıl yok.
Ne ersedin ermez seniñ birlikiñ, ne erselerig sen törüttiñ seniñ
Ne [bir] nesne değil senin birliğin, ne nesneleri sen türettin [onlar] senin.
Kamuğ sen törüttüñ ne erselerig, yokadur ne erse sen ök sen tirig
Herşeyi sen türettin ne nesneleri, yokolur ne ise (herşey), sen [kalır] tek diri.
Törütgen barıña törütmiş tanuk, törümiş iki bir tanukı anuk
Türeten var[lığ]ına türemiş tanık, türemiş iki, bir tanığı hazır.
Anıñ okşağı yok azu meñzegi, neteglikke yetmez halâyık ögi
Onun okşâğı (eşi) yok veya benzeri, niteliğine yetmez yaratılanın aklı.
Yorımaz ne yatmaz udımaz oduğ, ne meñzeg ne yañzağ kötürmez boduğ
Yürümez ve yatmaz uyumaz o, ne benzer ne kıyas götürmez o.
Kedin öñdün ermez ne soldın oñun, ne astın ne üstün ne otru orun
Geride önde değil ne solda sağda, ne altta ne üstte ne orta[da] yeri.
Orun ol törütti orun yok añar, anıñsız orun yok bütün bol muñar
Yeri o türetti yeri yok onun, onsuz yer yok bütün (tam) bil bunu.
Ay sırka yakın ay köñülke ediz, tanuk ol saña barça sûret bediz
Ey sırra yakın ey gönüle yüce, tanık o sana varca (tüm) suret şekil.
Törüttüñ tümen miñ bu sansız tirig, yazı tağ teñiz kötki oprı yirig
Türettin tümen (onlarca) bin bu sayısız diriyi (canlıyı), yazı (ova) dağ deniz dere-tepe yeri.
Yaşıl kök bezediñ tümen yulduzun, kara tün yaruttuñ yaruk kündüzün
Yeşil göğü bezedin tümen (onbinlerce) yıldızı, kara dünü (geceyi) aydınlattın parlak gündüzün[le].
Uçuğlı yorığlı tınığlı neçe, tirilgü seniñdin bulup yer içe
Uçanı yürüyeni duranı nice (canlı) rızkını senden bulup yer içer.
Ediz arşta altın serâka tegi, tüzü barça muñluğ saña ay idi
Yüce Arş'tan altta toprağa dek, bütün varlık muhtaç sana ey sahip.
Ayâ birke bütmiş tiliñ birle ög, köñül bütti şeksiz amul tutğıl ög
Ey 'bir'e inanmış dilin ile öv, gönül inancı şüphesiz aklını ayrı tut öv.
Neteglikke kirme küdezgil köñül, barıña bütün bolğıl amrul amul
Niteliğe girme gözet gönül, varlığına bütün ol (inan) sükun huzur [bul].
Kalı kançaka kirme tutğıl özüñ, kalı kançasız bil uzatma sözüñ
Nice-nasıl[a] girme tut kendini, nice-nasılsız bil uzatma sözünü.
Ay muñsuz idim sen bu muñluğ kuluğ, suyurkap keçürgil yazukın kamuğ
Ey buñsuz olan sen bu muhtaç kulun, şefkat ile geçir (affet) yazığının (günahının) hepsini.
Sañar ok sığındım umınçım saña, muñadmış yerimde elig tut maña
Sana hep sığındım umunçum (umudum) sana, dertli yerimde eli[mi] tut bana.
Sevüg savçı birle kopurğıl meni, elig tuttaçı kıl könilik küni
Sevgili elçi ile kopar (bir tut) beni, eli tutulacak kıl mahşer günü.
Tüzü tört eşiñe tümen miñ selâm, tegürgil kesüksüz tutaşı ulam
Tümü dört eşine (arkadaşına) bin selam ulaştır eksiksiz devamlı hepsine.
Uluğ künde körkit olarnıñ yüzin, elig tuttaçı kılğıl edgü sözin
Ulu günde göster onların yüzünü, eli tutulacak kıl iyi sözünü.
Seni erdüküñ teg ögümez özüm, seni senmet öggil kesildi sözüm
Seni erdiğin dek övemez özüm, seni sen [kendin] öv kesildi sözüm.
