Eski Türkçe Aslı (Latinize) | Günümüze Aktarımı |
HİKMET-97 | |
On sekkiz ming âlemde hayrân bolğan âşıklar | On sekiz bin âlemde hayran olan âşıklar, |
Tapmay ma'şuk çerâğın sersân bolğan âşıklar | Bulmayıp sevgilinin ışığını sersem olan aşıklar. |
| |
Her dem başı örgülüb közi halkka telmürüb | Her an başı dönerek, gözü halka çevrilip, |
"Hu-Hu" teyü çürgülüp giryân bolğan âşıklar | "Hû-Hû" diye kavrulup giryan olan âşıklar. |
| |
Küyüp yanıp kül bolğan ışkıda bülbül bolğan | Tutuşup yanıp kül olan, aşkında bülbül olan, |
Kimni körse kul bolğan merdân bolğan âşıklar | Kimi görse kul olan, merd olan âşıklar |
| |
Yol üstide hâk bolğan sîneleri çâk bolğan | Yol üstünde toprak olan, göğüsleri parçalanan, |
Zıkrin aytıp pâk bolğan nâlân bolğan âşıklar | Zikrini söyleyip temiz olan ağlar olan âşıklar. |
| |
Himmet kurın bağlagan yürek bağrın dağlagan | Himmet kuşağını bağlayan, yürek-bağrını dağlayan, |
Feryâd urup yığlagan giryân bolğan âşıklar | Feryad edip ağlayan, giryân olan âşıklar. |
| |
Gâhi yüzi sarğarıp gahi yolıda ğarib | Bâzen yüzü sararıp, bâzen yolunda garip, |
Tesbihleri yâ Habib cevlân bolğan âşıklar | Tesbihleri yâ Habib ; dolaşan âşıklar. |
| |
Ahmed sen hem âşık bol sıdkıng birle sâdık bol | Ahmed sen hem âşık ol, sıdkın ile sâdık ol, |
Dergâhıge lâyık bol cânân bolğan âşıklar | Dergâhına lâyık ol, canan olan âşıklar. |