Türk Bitig: Cemalini talep eyleseniz ey zakirler



Eski Türkçe Aslı (Latinize) Günümüze Aktarımı
HİKMET-91
Didârını taleb kılsang ey zâkirlerCemalini talep eyleseniz ey zakirler,
Cândın keçip halka içre körüng didârCandan geçip halka içinde görün cemâl
Şevking birle Allah aytıp râstğa kaytıpŞevkin ile Allah deyip, doğruya dönüp
Tün uykusun harâm eylep bolğıl bidârGece uykusunu haram eyleyip olun uykusuz
 
Bidârlarğa Hak rahmeti bolur yavukUykusuzlara Hakk rahmeti olur yakın
Bidârlarnı köngli sınuk közi yaşlıkUykusuzların gönlü kırık, gözü yaşlı
Men menlikni cezâsını bergey tamuğBen-benliğin cezasını verecek cehennem
Tekebbürni duzah içre hâli düşvârKibirlinin cehennem içinde hali perişan
 
Sendin burun yârânlarıng kayan kettiSenden önce dostların nereye gitti;
Bu dünyağa meyl kılmay yığlab öttiBu dünyaya meyletmeyip ağlayıp geçti
Ömring âhir boldı nevbet senge yettiÖmrün son buldu, sıra sana yetti;
Günâhırga tevbe kılğıl ey bed-kirdârGünahına tevbe eyle, ey kötülükler işleyen
 
Nefsing seni bakıp tursang neler demesNefsin senin, bakıp dursan, neler demez;
Zâri kılsang Allah sarı boyun sunmasAğlasan Allah'a doğru boyun bükmez
Kolğa alsang yaban kuş dek kolğa konmasEle alsan, yaban kuşu gibi ele konmaz;
Kolğa alıp tün uykusın kılğıl bidârEle alıp gece uykusunu, eyle uykusuz
 
Nefs yolığa kirgen kişi resvâ bolurNefs yoluna giren kişi rezil olur
Yoldın azıp tayıp tozup gümrâh bolurYoldan çıkıp, kayıp, tozup günahkâr olur
Yatsa kopsa şeytân birle hemrâh bolurYatsa, kalksa şeytan ile yoldaş olur
Nefsni tepkil nefsni tepkil ey bed-kirdârNefsi tep, nefsi tep, ey kötülükler işleyen
 
Nefsing seni âhir demde gedâ kılgayNefsin seni son anda köle eyler
Din üyini ğaret kılıp eda kılğayDin evini yağma eyleyip tamam eyler
Öler vaktda imânıngdın cüdâ kılğayÖldüğünde imanından ayrı eyler
Akil erseng nefs-i beddin bolğıl bizârAkıllı isen, kötü nefsten ol şikayetçi
 
Firavn-Kârun şeytân sözin mehkem tuttıFir'avn, Kârun şeytan sözünü sıkı tuttu;
Bul sebebdin yer yarıldı anı yuttıBu sebepten yer yarıldı onu yuttu;
Mûsâ kelim nâsih bolup sözler ayttıMûsa Kelim öğüt verici olup sözler söyledi
Kulak tutmay ol ikkisi öldü murdârKulak tutmadan o ikisi öldü murdar.
 
Günâhıngga tevbe kılıp yığlap yürgilGünahına tevbe eyleyip ağlayıp yürü
Ketermen dep yol başığa barıp turğılGiderim deyip yol başına varıp dur
Ketkenlerni körüp sen hem ibret alğılGidenleri görüp sen de ibret al
İbret alsang yatmış yering bolur gülzârİbret alsan, yattığın yerin olur gül bahçesi
 
Mü'min kullar derd ü hâlet peydâ kıldıMü'min kullar dert ve hâlet peydâ eyledi
Hak yolıda cân u dilni şeydâ kıldıHakk yolunda can ve gönlü şeydâ eyledi
Dünyâ taşlab âhiretni sevdâ kıldıDünyayı bırakıp âhireti sevda eyledi
Sevdâ kılsang hûr u ğılmân barı tayyârSevda eylesen, hûri-gılman hepsi hazır.
 
Kul Hâce Ahmed nefs elkidin kılurmen dâdKul Hoca Ahmed, nefs elinden eylerim feryad
Pir-i muğân bolğay mukin anga cellâdPir-i kamil olur mu ki ona cellad;
Bi-haberler eşitmesler dâd u feryâdHabersizler işitmezler figan ve feryad
Kan yığlağıl eşitsin ol PerverdigârKan ağla, işitsin o ulu Allah.