Eski Türkçe Aslı (Latinize) | Günümüze Aktarımı |
HİKMET-80 | |
Eyâ dostlar beyân eyley Hak Resul'dın | Ey dostlar, bildireyim Hakk Resulû'nden |
Ümmet bolsang iştib dürud aytıng dostlar | Ümmet olsan, işitip salat-selam söyleyin dostlar. |
Ol "rahmeten li'l-âlemin" cüzü küldin | O büyük ve küçük alemler için rahmettir |
Ümmet bolsang iştib dürud aytıng dostlar | Ümmet olsan, işitip salat-selam söyleyin dostlar. |
| |
Hudâvendim atâ kıldı anga Mirâc | Allah'ım armağan eyledi O’na Mirac |
Rahmet bahrı tolup taşıp urdı mevvâc | Rahmet denizi dolup aşırı dalgalandı |
Koydı anı başı üzre la-emrük tâc | Koydu O’nun başı üzere “la-emrük" tac; |
Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Evvel Cibril alıp keldi anga burâk | Önce Cebrail alıp geldi O’na Burak; |
Burâk minip kıldı Hazret ming tumturâk | Burak'a binip kıldı Hazret bin tumturak; |
Burâk uçup pervâz kıldı hind el-Irâk | Burak uçup havalandı hinde'l-Irak; |
Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Aksâ barıp tüşti körüng anda Server | Aksa’ya varıp indi görün orada Server; |
Yığıldılar cümle rûhlar ol Peygamber | Yığıldılar bütün ruhlar, O peygamber |
Mübârek bâd kıldı rûhlar anda yekser | Mübarek nefes verdi ruhlar orada yekser |
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Cibril alıp ol Hazretni kıldı pervâz | Cebrail alıp o Hazreti havalandı; |
Ol Sidretü'l-müntehâ'ğa yettiler bâz | O Sidretü’l-müntehâ’ya ulaştılar hemen |
Mustafâ’nı Cibril kıldı hub ser-efrâz | Mustafa’yı Cebrail eyledi güzel ser-efraz |
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Makâmıdın ötelmeyin Cibril kaldı | Makamından geçemeyip Cebrail kaldı; |
Cılavını ol Mikâil kelip aldı | Yularını o Mikail gelip aldı; |
Ahir demde ol Mikâil harıp kaldı | Son zamanda Mikâil yorulup kaldı; |
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Ol İsrâfil anı alıp uçtu cinân | O İsrâfıl O'nu alıp uçtu cennete |
Ol makâmda Resul kıldı aceb cevlân | O makamda Resûl eytedi değişik bir sefer |
Ol hem kaldı makâmıda kılıp efğan | O hem kaldı makamında eyleyip figan |
Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Arşka karab kadem koydı Resulullâh | Arş'a bakıp adım attı Resűlulah; |
Naleynini salay dedi Hak Mustafa | Naleyni koyayım dedi Hakk Mustafa; |
Nidâ keldi naleyn birle sen koyğıl ha | Nida geldi: Naleyn ile sen adım at ha; |
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Hak sarıdın nidâ keldi "Erini meni" | Hakk tarafından nida geldi: "Erini beni |
Ey Habibim manga karib kelgil beri | Ey Habib’im, bana yakın gel beri |
Mahrem kılay hâs sırrımğa İmdi seni... | Mahrem eyleyim has sırrıma şimdi seni... |
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Hakk'a karap koydı kadem Resûlullâh | Hakk'a bakıp adım attı Resûlullah; |
Hakk'dın özge hiç kim yoktur anda hemrâh | Hak’tan başka kimse yoktur orada yoldaş |
Mundağ makâm hiç kimge yok vallâh bi'llâh | Böyle makam kimseye yok, vallah-billah |
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Çın ümmetsen bu sözlerni hüb bilip al | Gerçek ümmetsen, bu sözleri iyi bilip al; |
Uşbu sözler hâs ümmetke mânend-i bal | Bu sözler seçkin ümmete bal benzeri |
Münâfıkka yakmas bu söz kelgey melâl | Münafıka uymaz bu söz, gelir melal; |
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Münafıklar şek keltürüb boldı merdud | Münafıklar şüphe edip oldu münkir |
Tangla duzah dimâğıdın çıkar bil dûd | Sabaha cehennemde dimağından çıkar bil duman |
Songra kılğan peşimândın sanga ne sûd | Sonra duyulan pişmanlıktan sana ne fayda |
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Mustafâ'nı mirâcığa salğıl kulak | Mustafa'nın Mirac'ına sal kulak; |
Kim işitse köngli bolğay hub suvdın ak | Kim işitse, gönlü olur hoş sudan ak; |
Çın ümmetsen iştip yığla misl-i bulak | Gerçek ümmetsen, işitip ağla pınar misali |
Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Hudâ aydı "Mihmân bolup kelding manga | Allah dedi: "Konuk olup geldin bana; |
Kança bolsa hâcetingni aytğıl manga | Ne kadar olsa, hâcetini söyle bana; |
Kılıp hoşnûd hâcetingni berey sanga | Eyleyip hoşnud hâcetini vereyim sana..." |
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Resul aydı "Tileğenim âsi ümmet | Resűl dedi: "Dilediğim asi ümmet; |
Belâğatdın kırk yaşını kılğıl rahmet | Belağattan kırk yaşını kıl rahmet; |
Ey Hudayâ sendin rahmet mendin şefkat | Ey Allah'ım, Sen'den rahmet, benden şefkat..." |
Çın ümmetsen iştib dürüd aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Tilegening kabûl kıldım yâ Hak Resûl | Dilediğini kabul eyledim, ya Hakk Rasûl; |
Sen aytganıng kabûl kıldım bolma melül | Senin söylediğini kabul eyledim, olma melül; |
Köp köp tile hâcetingni kılay kabûl | Çok çok dile, hâcetini eyleyim kabul..." |
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Kırkdın arı ellig yaşnı kıldım taleb | Kırktan öte elti yaşı eyledim talep |
Bi-kes yetim yığlab keldim sanga karab | Kimsesiz, yetim, ağlayıp geldim sana bakıp; |
Közüm tiktim yâ İlahi sanga yığlap | Gözümü diktim, ey Allah'ım, sana ağlayıp... |
Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Ellig yaşnı berdim sanga yâ Mustafa | Elli yaşı verdim sana, ya Mustafa; |
Kaytıp tile men erürmen hâcet-revâ | Dönüp dile, benim hâcetleri verenim |
Köprak tile her ne deseng berey sanga | Çokça dile, her ne desen, vereyim sana... |
Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Yâ İlâhi altmış yaşnı aytdım sanga | Ey Allah'ım, altmış yaşı söyledim sana; |
Sen tüvânâ men nâ-tüvân keldim sanga | Sen kudretli, ben güçsüz, geldim sana; |
Boyun sunup keldim seni dergâhınga | Boyun sunup geldim senin dergâhına... |
Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Hudâ aydı hâcetingni aytdıng manga | Allah dedi: "Hacetini söyledin bana; |
Hoşnud bolğıl emdi mendin yâ Mustafa | Hoşnud ol şimdi benden ya Mustafa; |
Men râzimen sen hem mendin bolğıl rızâ | Ben razıyım sen de benden ol razı..." |
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Resûl aydı emdi tiley yetmiş yaşnı | Rasûl dedi: "Şimdi dileyeyim yetmiş yaşı; |
Gam lâyığa batıp kalğan aralaşnı | Gam çamuruna batıp kalan aralaşı; |
Ümmetim dep men içmedim toyup aşnı | Ümmetim deyip ben içmedim doyup aşı..." |
Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Yetmiş yaşnıng havâlesin kılğıl manga | Yetmiş yaşın havalesini eyle bana; |
Kıyâmet kün rahmetimni saçay anga | Kıyamet günü rahmetimi saçayım ona; |
Könglüng tinsün inâyetim emdi sanga | Gönlün ferahlasın, inayetim şimdi sana... |
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Yetmiş yıldur manga bende sanga ümmet | Yetmiş yıldır bana kul, sana ümmet; |
Zen ü ferzend üçün çekken renc ü külfet | Çoluk-çocuk için çeken sıkıntı ve külfet; |
Ol bendemge men bermesmen aslâ zahmet | O kuluma ben vermem aslâ zahmet.. |
Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Yetmiş seksen toksan yaşka yetse bendem | Yetmiş, seksen, doksan yaşa yetse kulum, |
Keçip anı günâhını kılğum adem | Bağışlayıp onun günahını yok eyleyim |
Ümmetingni gamı ketsün bolğıl bi-gam | Ümmetinin gamı gitsin, ol gamsız... |
Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Kul karısa Hâce berür hatt-ı berât | Kul yaşlansa, Hoca verir berat yazısı |
Bendem berse men bermesem manga uyat | Kulum verse, ben vermesen, bana ayıp |
Ey habibim hoşnud sen bolğıl şâd | Ey Habîb im, hoşnud ol, sen ol şad .. |
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Ey birâder murik sözi yalğan aytmas | Ey kardeş, mürik sözü yalan söylemez |
Dini süstrak münâfıklar neler demes | Dini süstrak münafıklar neler demez; |
Ol ezeldin tire-bahtdur özge kelmes | O ezelden tire bahtlıdır, özge gelmez; |
Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Ey birâder münâfıkka bolma ülfet | Ey kardeş, münafığa olma yakın |
Kim ülfetdür başı üzre yüz ming külfet | Kim yakındır, başı üzere yüz bin külfet; |
Başdın ayak munâfıknı ziyân zahmet | Baştan ayağa münafığın ziyan, zahmet; |
Çın ümmetsen iştib dürud aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |
| |
Hikmet kıldı mirâc sözin Kul Hâce Ahmed | Hikmet eyledi Mirâc sözünü Kul Hoca Ahmed |
Şükür Allah Mustafâ'ğa kıldı ferzend | Şükür Allah, Mustafa’ya eytedi evlâd |
Arslan Babam hurmâ berip kıldı hursend | Arslan Baba'm hurma verip eyledi sevinçli |
Çın ümmetsen iştib dürûd aytıng dostlar | Çın ümmetsen; işitip selam edin dostlar |