| Eski Türkçe Aslı (Latinize) | Günümüze Aktarımı |
|---|
| HİKMET-54 | |
| Yolğa kirgen erenlerdin yolnı sormay | Yola giren erenlerden yolu sormadan |
| Yığlamay mu ey dostlarım hatâ kıldım | Ağlamayım mı, ey dostlarım, hata eyledim |
| Hak zikrini keçe-kündüz vird eylemey | Hakk zikrini gece gündüz vird etmeden |
| Eyâ dostlar öz cânıma cefâ kıldım | Ey dostlarım, öz canıma cefa eyledim. |
| | |
| Allah yâdı köngüllerni ruşen kılğan | Allâh yâdı gönülleri aydınlatan |
| Aşıklarğa Hüda özi vade kılğan | Aşıklara Allah kendisi vaad eyleyen |
| Işk nesimi Mustafa’ğa tuhfe kelgen | Aşk rüzgârı Mustafa’ya armağan gelen; |
| Ol sebebdin köz yaşımnı güvâh kıldım | O sebepten gözyaşımı şahid eyledim. |
| | |
| Allah aytur “Aşıklarım burâk-suvâr | Allah der ki: Aşıklarım Burak’a biner; |
| Hak zikrini aytganlarga rahmet yağar | Hakk zikrini diyenlere rahmet yağar |
| Köp yığlağan didarımnı bi-şek körer | Çok ağlayan cemalimi şüphesiz görür |
| Rûz-ı mahşer didarımnı âtâ kıldım” | Mahşer günü cemalimi hediye eyledim. “ |
| | |
| Va’de kıldı âşıklarga yüz ming burâk | Vaad eyledi âşıklara yüzbin Burak; |
| Alem halkı melameti anga yırak | Alem halkı melâmeti O’na uzak; |
| Bu alemde el közige yangan çırak | Bu âlemde el gözüne yanan çıra |
| Ukba içre yüz ming köşkler binâ kıldım | Ahiret içinde yüzbin köşkler bina eyledim. |
| | |
| Derdsiz âdem âdem ermes, munı anglang | Dertsiz insan insan değil, bunu anlayın |
| Işksız âdem hayvân cinsi munı tınglang | Aşksız insan hayvan cinsi, bunu dinleyin |
| Könglüngizde ışk bolmasa menge yığlang | Gönlünüzde aşk olmasa, bana ağlayın |
| Giryânlarğa hâs ışkımnı âtâ kıldım | Ağlayanlara gerçek aşkımı hediye eyledim. |
| | |
| Bende bolsang men-menlikni zinhar taşla | Kul olsan, ben-benliği sakın bırak |
| Seherlerde cânıng kıynap tınmay işle | Seherlerde canını incitip dinmeden çalış |
| Yoldın azğan gümrahlarnı yolğa başla | Yoldan sapan günahkarları yola yönelt |
| Bir nazarda dillerini safâ kıldım | Bir nazarda gönüllerini safâ eyledim. |
| | |
| Çın derdlikke özüm dâru özüm dermân | Gerçek dertliye kendim ilaç, kendim derman; |
| Hem âşıkmen hem maşukmen özüm cânân | Hem âşıkım, hem mâşukum, kendim canan; |
| Rahm eyleyim atım Rahmân zâtım Sübhân | Rahmet eyleyim, adım Rahman, zâtım Sübhan; |
| Bir nazarda bâtınların safâ kıldım | Bir nazarda içlerini safâ eyledim. |
| | |
| Tang atkunça Hak yâdını ayğan kişi | Tan atana kadar Hakk zikrini diyen kişi |
| Tağ u çölni bostân kılur akkan yaşı | Dağ ve çölü bostan eyler akan yaşı; |
| Allah aytur “Özge birle yoktur işi | Allah der, başka birşeyle yoktur işi; |
| Ol âşıknı halâyıkdın cüdâ kıldım” | O âşıkı ahaliden ayrı eyledim. |
| | |
| Işk yâdını yerge salsam yer kötermes | Aşk yadını yere koysam, yer kaldırmaz; |
| Defter kılsam tâ tirigsen bitip bolmas | Defter kılsam, diri oldukça, bitip olmaz; |
| Haknı bilgen bek u hanı halknı bilmes | Hakk’ı bilen, beyi, hanı, halkı bilmez; |
| Ol bendemni öz yolumda duta kıldım | O kulumu öz yolumda iki büklüm eyledim |
| | |
| Mâl u pulnı pervâ kılmas âşık kişi | Mal ve pulu dert eylemez aşık kişi; |
| Yol üstide tufrak bolup aziz başı | Yol üstünde toprak olup aziz başı; |
| Andın songra nûrğa tolur içi taşı | Ondan sonra nura dolar içi dışı; |
| Tangla barsa mahşer ara pâdşâh kıldım | Sabaha varsa, mahşer yerinde sultan eyledim. |
| | |
| Hakdın korkup mâl u pulnı süymegenni | Hakktan korkup mal ve parayı sevmeyeni, |
| Haknı aytıb bir dem yatıp uymagannı | Hakk’ı deyip bir an yatıp uyumayanı, |
| Yatsa kopsa Hak zikrini koymagannı | Yatsa, kalksa, Hakk zikrini bırakmayanı |
| Açtım bâtın közlerini binâ kıldım | Açtım batın gözlerini bina eyledim. |
| | |
| Roze tutup halkga riyâ kılganlarnı | Oruç tutup halka riya eyleyenleri |
| Namâz okup tesbih kolğa alganlarnı | Namaz kılıp tesbih ele alanları, |
| Şeyhmen teyu özge binâ koyganlarnı | Şeyhim diye başka bina koyanları |
| Ahir demde îmanıdın cüdâ kıldım | Son anda imanından ayrı eyledim. |
| | |
| Hakk’a âşık bolup aytdı Kul Hâce Ahmed | Hakk’a âşık olup dedi Kul Hoca Ahmed; |
| Sıdkı birle eşitkenge yüz ming rahmet | Sıdkı ile işitene yüzbin rahmet; |
| Duâ kılay körmegeyler mihnet zahmet | Dua eyleyim, görmeyeler sıkıntı, zahmet; |
| Akil erseng bir söz birle eda kıldım | Akıllı isen, bir söz ile tamam eyledim. |
