| Eski Türkçe Aslı (Latinize) | Günümüze Aktarımı |
| HİKMET-52 | |
| Vahdet humı açıldı meyhânege kirsem men | Vahdet küpü açıldı, meyhaneye girsem ben; |
| Bir câm içip şol meydin mest ü hayrân bolsam men | Bir kadeh içip şu meyden mest ve hayran olsam ben. |
| Oşal meyning mezesi iç bağrımnı kan kıldı | O meyin lezzeti iç-bağrımı kan eyledi |
| Bağır kanım akkuzup cânân sarı barsam men | Bağır kanımı akıtıp canana doğru varsam ben. |
| | |
| Sâki sundı her nefes keyfiyetning şarâbın | Sâki sundu her nefes keyfıyetin şarabını |
| Sermest bolup oşal dem nâle feryâd ursam men | Sarhoş olup o an feryad-figan eylesem ben. |
| İnsâniyyet yakasın şevk ateşi küydürdi | İnsaniyet yakasın şevk ateşi yandırdı |
| Vahdâniyyet deryâsın oşal demde sorsam men | Vahdâniyet deryasını o anda sorsam ben. |
| | |
| Ol deryânıng mevcidin tegmey gevvâs dürr almas | O deryanın dalgalanışından değme dalgıç inci almaz; |
| Cândın keçip dür üçün bahr karığa çomsam men | Candan geçip inci için derya içine dalsam ben. |
| Hâce Ahmed'ning humıda muhabbetning şarâbı | Hâce Ahmed'in küpünde muhabbetin şarabı, |
| Aşıklarğa şol meydin murâdınça bersem men | Aşıklara Şu meyden muradınca versem ben. |