Eski Türkçe Aslı (Latinize) | Günümüze Aktarımı |
HİKMET-142 | |
Hikmet birle ol ademdin bar eyledi | Hikmet ile o yokluktan var eyledi; |
On sekkiz ming kamuğ âlem hayrân erür | On sekiz bin cümle âlem hayrandır. |
Kâlu belâ degen kullar uluş aldı | "Kalû belâ" diyen kullar pay aldı; |
Sükut etken kullar dini veyran erür | Sükut eden kulların dini virandır. |
| |
Hak te'âlâ imân âtâ kıldı bizge | Hakk Teâlâ iman armağan eyledi bize; |
Ol Mustafa Hak resûlı idi bizge | O Mustafa Hakk Rasûlu idi bize; |
Dürûd aytsang kuvvet berür dinimizge | Salât-selâm söylesen, kuvvet verir dinimize; |
Yok erse men kılğanlarım yalğan erür | Yok ise, benim yaptıklarım yalandır. |
| |
Evvel "elestü bi-rabbiküm" dedi Hudâ | Önce "elestü birabbikum?" dedi Hüda |
"Kâlü belâ' deban rûhlar kıldı sedâ | "Kalû belâ" diyerek ruhlar eyledi seda; |
Yığlap keldik eşiğingge cümle gedâ | Ağlayıp geldik eşiğine bütün kullar |
Lutf eyleseng yüz ming âsi handan erür | Lutfeylesen, yüz bin âsi sevinçlidir. |
| |
Tevbe kılsam keçer mukin Kâdir ilâh | Tevbe eylesem, bağışlar mı Kadir İlâh; |
Yok erse netküm anda men rû-siyâh | Yok ise ne yaparım orada, ben yüzü siyah; |
Tangla barsam elk ayağ barça güvâh | Sabaha varsam, el ve ayak bütün tanık; |
Hak kaşıda barça işler âsân erür | Hakk önünde bütün işler kolaydır. |
| |
Yığlamay mu ötti ömrüm eya şâhım | Ağlamayım mı, geçti ömrüm, ey sultanım; |
Kabsab keldi karanğuluk çıkkıl mâhım | Kabsab geldi karanlık, çık ayım |
Sendin özge yok penâhım tekyegahım | Senden başka yok kurtarıcım, sığınağım; |
Keçe kündüz tilegenim imân erür | Gece gündüz dilediğim imandır. |
| |
Ümmet üçün Resûl dâim kayğu yedi | Ümmet için Rasûl daima kaygı çekti |
Tilep ümmet günâhını Hakdın aldı | Dileyip ümmet günahını Hakk’tan aldı; |
Keçe kündüz kâim turdı Tengrim bildi | Gece gündüz namazda durdu, Tanrı’m bildi; |
Tilde ümmetmen der dilde yalğan erür | Dilde ümmetim der, gönülde yalandır. |
| |
Ümmet bolsang Mustafâ'ğa peyrev bolğıl | Ümmet olsan, Mustafa'ya bağlı ol |
Aytğanların cân u dilde sen hem kılğıl | Dediklerini can ve gönülde sen de eyle |
Keçe kâim kündüzleri sâim bolğıl | Gece namazda, gündüzleri oruçlu ol |
Çın ümmetni rengi misl-i saman erür | Gerçek ümmetin rengi tıpkı samandır. |
| |
Sünnetlerin mehkem tutup ümmet bolğıl | Sünnetlerini sıkı tutup ümmet ol |
Keçe kündüz dürüd aytıp ülfet bolğıl | Gece gündüz salat-selâm söyleyip yakın ol |
Nefsni tefip mihnet yetse râhat bolğıl | Nefsi tepip mihnet yetse, rahat ol |
Andağ âşık ikki közi giryân erür | Öyle âşık iki gözü giryandır. |
| |
Kul Hâce Ahmed nefsdin müdâm suvâ bolğıl | Kul Hoca Ahmed, nefsten daima ayrı ol |
Küyüp pişib derdi birle eda bolğıl | Kavrulup pişip derdi ile tamam ol |
Keçe kündüz tınmay yığlap gedâ bolğıl | Gece gündüz dinmeden ağlayıp kul ol |
Derdin tartsang Hâce senden rızâ erür | Derdini çeksen, Tanrı senden râzıdır... |