| Eski Türkçe Aslı (Latinize) | Günümüze Aktarımı |
|---|
| HİKMET-134 | |
| Muhabbetni bostanıda hezar destan | Muhabbetin bahçesinde binlerle destan |
| Bülbülleri sayrar anda efgan kılur | Bülbülleri şakıyıp orada figan eyler |
| Ma'rifetni meydanıda cevlan kılgan | Marifetin meydanında dolaşan eyleyen |
| Keçe kündüz közyaşını umman kılur | Gece gündüz gözyaşını deniz eyler |
| | |
| Ul bülbülni avazını eşitgenler | O bülbülün feryadını işitenler |
| Tekebbürni tağın kesib uşatganlar | Kibirin dağını kesip benzetenler |
| Bu dünyanı mezesini unutganlar | Bu dünyanın lezzetini unutanlar |
| Feryad urub yığlab közin giryan kılur | Feryad edip ağlayıp gözünü giryan eyler |
| | |
| Aşık kullar bu dünyanı közge ilmez | Aşık kullar bu dünyayı göze iliştirmez |
| Dünya ışkın zahid kullar tilge almaz | Dünya aşkını zahid kullar dile almaz |
| Keçe kündüz mest ü hayran özge kelmez | Gece gündüz mest ve hayran kendine gelmez |
| Didar tileb köksin teşib nâlân kılur | Cemal dileyip göğsünü deşip ağlar eyler |
| | |
| Vaderiğa keçti ömrüm toymay kaldım | Vah ne yazık geçti ömrüm doymadan kaldım |
| Rahilesiz yolga kirib harıb kaldım | Rehbersiz yola girip yorulup kaldım |
| Himmet kurın belge mehkem çalıb aldım | Hikmet kemerin bele sağlam bağladım |
| Özi süygen aşıkların sersan kılur | Kendini seven aşıkları darmadağın eyler |
| | |
| Eya aşık keçe kündüz tınmay yığla | Ey aşık gece gündüz dinmeden ağla |
| Küyüb pişib yürek bağrıng ezib dağla | Yanıp pişip yürek bağrını ezip dağla |
| Ecel yetse merdânevar beling bağla | Ecel yetse merdcesine belini bağla |
| Mundağ aşık barsa anda mihman kılur | Böyle aşık varsa orada konuk eyler |
| | |
| Şeyh Mansur özbaşını dârda kördi | Şeyh Mansur öz başını darağacında gördü |
| Pertev saldı Hak didârın anda kördi | Nur gönderdi Hakk cemalini orada gördü |
| Bihûd bolub özin bilmey efgan kıldı | Şuursuz olup kendini bilmeden feryad eyledi |
| Vaşuka deb özin bilmey cevlan kılur | Vaşuka diye kendini bilmeden dolaşır |
| | |
| Şeyh Şibli aşık bolub bilmey ötti | Seyh Şibli aşık olup bilmeden geçti |
| Şeyh Bayezid yetmiş yolı özin sattı | Şeyh Bayezid yetmiş yol kendini sattı |
| Bu dünyanı izzetlerin taşlab attı | Bu dünyanın izzetlerini kaldırıp attı |
| Ötken işge nedamet deb efgan kılur | Geçen içe pişmanlık diye feryad eyler |
| | |
| Andağ erler suhbetini tabgan kişi | Eyle erlerin sohbetini bulan kişi |
| Mest ü hayran bolub yürer yaz u kışı | Elest ve hayran olup yürür yaz ve kışı |
| Seherlerde çarzarb urmak anı işi | Seherlerde dört döğünmek onun işi |
| Zahir hande bâtınların pinhan kılur | Zahir neşeli bâtınlarını gizli eyler |
| | |
| Mundağ bolmay Hak vaslığa yetib bolmaz | Böyle olmadan Hakk vuslatına ermek olmaz |
| Resva bolmay sırdın manâ alıb bolmaz | Rüsva olmadan sırdan mânâ almak olmaz |
| Hû zikrini aytıb daim tildin koymaz | Hû zikrini deyip daima dilden bırakmaz |
| Vehmi birle dillerini lerzan kılur | Hayali ile dillerini lerzan eyler |
| | |
| Kul Hace Ahmed bu hikmetni kimge aytdıng | Kul Hoca Ahmed bu hikmeti kime söyledin |
| Arifmen deb halayıkga okub yaydıng | Arifim diye ahaliye okuyup yaydın |
| Te'sir kılmas alimlerge aytgan pendin | Tesir eylemez alimlere söylediğin öğüdün |
| Arif uldur ten mülkini veyran kılur | Arif odur beden mülkünü viran eyler... |
