Türk Bitig: Bu dünyada yaratılan mahluklara



Eski Türkçe Aslı (Latinize) Günümüze Aktarımı
HİKMET-111
Bu dünyâda yaratılğan mahlûklarğaBu dünyada yaratılan mahluklara
Emdi bildim tiriklik bolmaz ermişŞimdi bildim, dirilik olmaz imiş.
Bu ölümning şerbetidür aççığ şarabBu ölümün şerbetidir acı şarap
Cümle âlem içmey andın kalmaz ermişBütün alem içmeyip ondan kalmaz imiş
 
Yolğa kadem koysang dostlar azuk alıpYola adım atsan dostlar, azık alıp,
Ecel kelse azık kelmez sakal yolupEcel gelse, azık gelmez, sakal yolup;
Bu dünyânı mâllarını hâzır kılıpBu dünyanın mallarını hazır eyleyip
Rüşvet berseng melekü'l-mevt almaz ermişRüşvet versen, "ölüm meleği" almaz imiş.
 
Kervân eger köçer bolsa azuk alurKervan eğer göçer olsa, azık alır
Sud u ziyân bolğanını anda bilürKâr ve zarar olduğunu orada bilir;
Azıksızın yolğa kirgen yolda kalurAzıksız yola giren yolda kalır
Yükün yüklep yolğa kirgen kalmaz ermişYükünü yükleyip yola giren kalmaz imiş.
 
Yükün yüklep yolğa kirgen merdân bolurYükünü yükleyip yola giren yiğit olur;
Kılavuzsız yolğa kirgen hayrân bolurKılavuzsuz yola giren şaşkın olur
Yol başçısı yolnı körgen kervân bolurYolbaşçısı, yolu gören kervan olur;
Yolnı körmey kervân kadem koymaz ermişYol görmeden kervan adım atmaz imiş.
 
Ecel kelse azık kelmes sakal yolsangEcel gelse, azık gelmez, sakal yolsan,
Ong u solga cânıng pâre pâre bersengSağa-sola canını parça parça versen,
Dünyâ üçün azîz ömrüng edâ kılsangDünya için aziz ömrünü tamam eylesen
Melekü'l-mevt kelse fursat koymaz ermiş"Ölüm meleği" gelse fırsat koymaz imiş
 
Bu dünyâda pâdşâhmen dep kögsin kergenBu dünyada padişahım"deyip göğsünü geren
Hem aldıda kürsi koyup hayme urğanHem önüne kürsü koyup hayme vuran
Nece yıllar hayl u heşem çerik salğanNice yıllar hayl u haşem, çeri salan,
Ecel kelse biri vefâ kılmaz ermişEcel gelse biri vefa eylemez imiş.
 
Neçe mingler çerik yığğan hanlar kanıNice binlerle çeri yığan hanlar hani,
Bu sözlerning her birisi manâ kânıBu sözlerin her birisi mâna hazinesi
Vefâsı yok bî-vefâdur dünyâ tanıVefası yok, vefasızdır dünya, tanı;
Gafil âdem körüp ibret almaz ermişGâfil insan görüp ibret almaz imiş.
 
Bu dünyâda yügrik atka mingüvçilerBu dünyada yörük ata biniciler,
Harb künide mübârizlik kılğuvçılarSavaş gününde yiğitlik eyleyiciler,
Elmas polâd kılıç kurnı çapkuvçılarElmas-çelik kılıç kuşağını kuşanıcılar,
Ecel kelse beg ü hannı koymaz ermişEcel gelse, beğ ve hanı koymaz imiş.
 
Bu dünyâda tabibmen dep davâ kılğanBu dünyada tabibim deyip iddia eyleyen,
Davâları bâtıl erür sözü yalğanİddiaları yanlıştır, sözü yalan;
Halâyıklar illetige dârû kılğanAhalinin hastalığına derman eyleyen
Ecel kelse dârûsını bilmez ermişEcel gelse, dermanını bilmez imiş.
 
Bende neçe yaş yaşasa ölmegi barKul nice yaş yaşasa, ölmesi var;
Körer közge bir kün tufrak tolmagı barGörür göze bir gün toprak dolması var;
Bu dünyâda sefer kılğan kelmegi barBu dünyada sefer kılanın gelmesi var;
Ahiretge sefer kılğan kelmez ermişAhirete sefer kılan gelmez imiş.
 
Triglikde din nevbetin yahşi urğılDirilikte din nevbetini iyi vur
Ahiretning esbâbını munda kurğılAhiretin gereğini burada hazırla
Kul Hâce Ahmed imân üzre tâyib bolğılKul Hoca Ahmed iman üzere tayyib ol
İmân birle barğan kullar ölmez ermişİman ile varan kullar ölmez imiş.