| Eski Türkçe Aslı (Latinize) | Günümüze Aktarımı |
|---|
| HİKMET-108 | |
| Keling yığlıng zâkir kullar zikr aytaylık | Gelin toplanın zâkir kullar, zikr söyleyelim; |
| Zâkirlerni Hudâ bişek süyer ermiş | Zâkirleri Allah şüphesiz sever imiş. |
| Işksızlarnı imânı yok ey yârânlar | Aşksızların imanı yok ey arkadaşlar; |
| Duzah içre tınmay dâim küyer ermiş | Cehennem içinde dinmeden devamlı yanar imiş. |
| | |
| Muhabbetliğ âşıklarnı Hudâ süydi | Muhabbetli âşıkları Allah sevdi; |
| Anıng üçün dünyâ ukbin talak koydı | Onun için dünya derdini boşadı |
| Cândın keçip yaşın saçıp âşık boldı | Candan geçip, yaşını saçıp âşık oldu; |
| Rûz-ı mahşer didârını körer ermiş | Mahşer günü cemalini görür imiş. |
| | |
| Aşıklarnı çın dostığa cânı kurbân | Aşıkların gerçek dostuna canı kurban; |
| Şevki birle anı izlep kılur efğân | Şevki ile onu arayıp eyler feryad |
| Işk sevdâsı başka tüşse hâne veyran | Aşk sevdası başa düşse evi viran |
| Şeydâ bolup anı izlep yürer imiş | Tutkun olup, onu arayıp yürür imiş. |
| | |
| Aşık bolsang keçe kündüz tınmay yığla | Aşık olsan, gece gündüz dinmeden ağla; |
| Pir-i muğan hizmetiğe beling bağla | Pir-i kamil hizmetine belini bağla; |
| Küyüp bişib derdi bile köksing dağla | Yanıp pişip derdi ile göğsünü dağla; |
| Dağda ketken visâlini körer ermiş | Dağda giden visalini görür imiş. |
| | |
| Haknı söygen âşıkları taptı murâd | Hakk’ı seven âşıkları buldu murat; |
| Yalğan âşık bolup yürme tangla uyat | Sahte âşık olup yürüme, sabaha ayıp |
| Kılıçdın tiz, kıl köfrügni atı sırât | Kılıçtan keskin kıl köprünün adı Sırat; |
| Yalğan davâ kılğan ötmey kalar ermiş | Yalan dâva eyleyen geçemeyip kalır imiş. |
| | |
| Aşık bolsang yalğan da'vâ kılma zinhâr | Aşık olsan, yalan dâva eyleme sakın |
| Yalğan da'vâ kılğanlardın Hudâ bizâr | Yalan dâva eyleyenlerden Allah bizâr |
| Kahhâr İgem kahr eylese atı Kahhâr | Kahhar Melik'im kahr eylese, adı Kahhar; |
| Kıyâmet kün yüzi kara kobar ermiş. | Kıyamet günü yüzü kara kalkar imiş. |
| | |
| Aşıkları keçe yığlab seher kobar | Aşıkları gece ağlayıp seherde kalkar |
| Sır şarâbın içken âşık sırnı yapar | Sır şarabını içen âşık sırrı örter; |
| Her kim sögse belki tepse kolın öper | Her kim söğse, belki tepse, elini öper |
| Andağ erenler feyz ü fütuh alar ermiş | Öyle erenler feyiz-fetih alır imiş. |
| | |
| Muhabbetdin haber algan cânnı bilmes | Muhabbetten haber alan canı bilmez; |
| Başı ketse tâ yârı yok cânnı bilmes | Başı gitse, yâri olmadıkça canı bilmez; |
| Işk kelâmı zevk taâmı nânnı bilmes | Aşk kelâmı, zevk yemeği, ekmeği bilmez; |
| "Hu-Hu" teyü zikrin aytıp yürer ermiş | "Hu"-"Hu" diye zikrini söyleyip yürür imiş. |
| | |
| Aşıklarnı közi giryân bağrı biryân | Aşıkların gözü yaşlı, bağrı yanık; |
| Pervâsı yok nâmusı yok yürer üryân | Çekinmesi yok, utanması yok, yürür çıplak |
| El közige tufrakdın kem sırrı pinhân | Halk gözünde topraktan değersiz, sırrı gizli |
| Cânı birle yâdın aytıp yürer ermiş | Canı ile zikrini söyleyip yürür imiş. |
| | |
| Toğrı yürgen âşıklardın Hudâ râzı | Doğru yürüyen âşıklardan Allah râzı; |
| Aşık işi âsân emes kılma bâzî | Aşık işi kolay değil; eyleme heves |
| Yalğançılar âşıkmen der Allah kazı | Yalancılar âşıkım der, Allah hakim |
| İmânını püçek pulğa satar ermiş | İmanını değersiz pula satar imiş. |
| | |
| Aşıklıknı âsân işi baş bermeklik | Aşıklığın kolay işi, baş verme |
| Mansur-sıfat özdin keçip cân bermeklik | Mansur gibi kendinden geçip can verme |
| "Mûtû kable en temûtû" hâk bolmaklık | "Mutu kabte en temutu" toprak olma |
| Aşıkları ölmes burun öler ermiş | Aşıkları ölmeden önce ölür imiş. |
| | |
| Sevda kılsan ahiretni sevdasını | Sevda eylesen ahiretin sevdasını |
| Başka alma dünyanı gavgasını | Başa alma dünyanın kavgasını |
| Amel kılgıl cennet algıl masivasını | Amel eyle cennet al masivasını |
| Cennet algan didarını körer ermiş | Cennet alan cemalini görür imiş. |
| | |
| Allah nûrı kabring için rûşen kılğay | Allah nuru kabrinin içini aydın eyleyince |
| Firdevs cennet güli açılıb gülşen kılğay | Firdevs cenneti gülü açılıp gülşen eyleyince |
| Melaikler tigresidin özün koyğay | Melekler karşısından kendini bırakınca |
| Bu âlemning rûşeninden keçer ermiş | Bu alemin aydınlığından geçer imiş |
| | |
| Barça ervâh yığlıb kelgay mübârekga | Bütün ruhlar toplanıp gelince mübareğe |
| Meşgul bolğay tebârekgâ | Meşgul olunca kutluluğa |
| Duâ kılıb kayıtğandın song kalğay yegâ | Dua eyleyip döndükten sonra kalınca tek |
| Cümle ervâh sonub bir bir kaçar ermiş | Bütün ruhlar dönüp bir bir kaçar imiş |
| | |
| Yetti kadem koyğandın song Münker Nekir | Yedi adım geldikten sonra Münker-Nekir |
| Heybet birle kirib kelgey kılıb kahr | Heybet ile girip gelince eyleyip kahır |
| İki közi otdek yanıb tarfa yanır | İki gözü ateş gibi yanıp acaip yanar |
| Nûrın körüb ta'zim kılıb kaçar ermiş | Nurunu görüp saygı eyleyip kaçar imiş |
| | |
| Kul Hâce Ahmed âşık bolsang cândın keçgil | Kul Hoca Ahmed âşık olsan, candan geç |
| Andın songra şevk şarâbın toya içgil | Ondan sonra şevk şarabını doyasıya iç |
| Günâhıngnı sebük kılıp munda uçgil | Günahını hafif eyleyip burada uç |
| Aşıkları uçmah içre uçar ermiş | Aşıkları cennet içinde uçar imiş. |
