Türk Bitig: Gelin dostlar hep birtikte durup söyleyelim



Eski Türkçe Aslı (Latinize) Günümüze Aktarımı
HİKMET-107
Keling dostlar barça turub aytaylıkGelin dostlar hep birtikte durup söyleyelim
Yadı bizni yaruğlukka tartar ermişZikir bizi aydınlığa çeker imiş
Yadı birle şuru' kılğan aşıklarnıZikri ile devam eden aşıkların
Niyazları kündin künge artar ermişNiyazları günden güne artar imiş
 
Kimki aytsa Hakk yadını bağrı küyübKim ki söylese Hakk zikrini bağrı yanıp
Köz yaşını bârân kılıb rengi solubGöz yaşını yağmur eyleyip rengi solup
Öz yakasın yangıldım dep özi tutubÖz yakasını yanıldım diye özü tutup
Andağ aşık sır şarabın tatar ermişÖyle aşık sır şarabını tadar imiş
 
Uşbu yolnı mezesini bilmegenlerBu yolun lezzetini bilmeyenler
Öz yakasın tutub tövbe kılmaganlarÖz yakasını tutup tevbe etmeyenler
Dünyasığa mağrur bolub yürügenlerDünyalığına mağrur olup yürüyenler
Hayvan erür belki andın better ermişHayvandır, belki ondan beter imiş
 
Işk sevdası kimge düşse hane veyrânAşk sevdası kime düşse evi viran
Keçe kündüz didâr tileb yürür hayranGece-gündüz cemal isteyip yürür hayran
Işk yolıda közi yaşlığ bağrı biryânAşk yolunda gözü yaşlı bağrı yanık
Şeydâ bolub özin izleb yürer ermişTutkun olup özünü arayıp yürür imiş
 
Eyâ dostlar kabsab keldi karanğulukEy dostlar kabsab geldi karanlık
Ümidim bar ol İzimdin hem yaruğlukÜmidim var o Rabb’imden hem aydınlık
Tarikatnı bazarıdur hem kuruğlukTârikatın pazarıdır hem kuruluk
Niyazlık kul kirib sevda eter ermişNiyazlı kul girip sevda eder imiş
 
Kul Hace Ahmed ibret alğıl sed hezardınKul Hoca Ahmed ibret al sed hezardan
Niyazsızlar behre almas ul bazardınNiyazsızlar nasip almaz o pazardan
Fazıllıkda kuruğ kalur ul nazardınFazıllıkda uzak kalır o nazardan
Nâdân ömrin puçek pulga satar ermişCahil ömrünü değersiz pula satar imiş