Eski Türkçe Aslı (Latinize) | Günümüze Aktarımı |
HİKMET-107 | |
Keling dostlar barça turub aytaylık | Gelin dostlar hep birtikte durup söyleyelim |
Yadı bizni yaruğlukka tartar ermiş | Zikir bizi aydınlığa çeker imiş |
Yadı birle şuru' kılğan aşıklarnı | Zikri ile devam eden aşıkların |
Niyazları kündin künge artar ermiş | Niyazları günden güne artar imiş |
| |
Kimki aytsa Hakk yadını bağrı küyüb | Kim ki söylese Hakk zikrini bağrı yanıp |
Köz yaşını bârân kılıb rengi solub | Göz yaşını yağmur eyleyip rengi solup |
Öz yakasın yangıldım dep özi tutub | Öz yakasını yanıldım diye özü tutup |
Andağ aşık sır şarabın tatar ermiş | Öyle aşık sır şarabını tadar imiş |
| |
Uşbu yolnı mezesini bilmegenler | Bu yolun lezzetini bilmeyenler |
Öz yakasın tutub tövbe kılmaganlar | Öz yakasını tutup tevbe etmeyenler |
Dünyasığa mağrur bolub yürügenler | Dünyalığına mağrur olup yürüyenler |
Hayvan erür belki andın better ermiş | Hayvandır, belki ondan beter imiş |
| |
Işk sevdası kimge düşse hane veyrân | Aşk sevdası kime düşse evi viran |
Keçe kündüz didâr tileb yürür hayran | Gece-gündüz cemal isteyip yürür hayran |
Işk yolıda közi yaşlığ bağrı biryân | Aşk yolunda gözü yaşlı bağrı yanık |
Şeydâ bolub özin izleb yürer ermiş | Tutkun olup özünü arayıp yürür imiş |
| |
Eyâ dostlar kabsab keldi karanğuluk | Ey dostlar kabsab geldi karanlık |
Ümidim bar ol İzimdin hem yaruğluk | Ümidim var o Rabb’imden hem aydınlık |
Tarikatnı bazarıdur hem kuruğluk | Târikatın pazarıdır hem kuruluk |
Niyazlık kul kirib sevda eter ermiş | Niyazlı kul girip sevda eder imiş |
| |
Kul Hace Ahmed ibret alğıl sed hezardın | Kul Hoca Ahmed ibret al sed hezardan |
Niyazsızlar behre almas ul bazardın | Niyazsızlar nasip almaz o pazardan |
Fazıllıkda kuruğ kalur ul nazardın | Fazıllıkda uzak kalır o nazardan |
Nâdân ömrin puçek pulga satar ermiş | Cahil ömrünü değersiz pula satar imiş |